.comment-link {margin-left:.6em;}

í dagsins önn...........

hugleiðingar mínar

mánudagur, mars 15, 2004

sko. þetta ætlar allt að ganga hjá mér. það er enn hið besta veður. ég tek við framlögum inn á bankareikninginn minn. það var nú bara eins gott að ég þurfti ekki að labba í vinnuna í morgun, ég held ég hefði ekki meikað það. núh ég fór nú frekar seint að sofa, var eitthvað að leika mér í tölvunni til klukkan að ganga tvö, ohhh ég verð að fara að hætta þessu næturbrölti, en burt séð frá því þá var ég þvílíkt mygluð af þreytu þegar klukkan (síminn) hringdi. þegar ég var búin að slökkva nokkrum sinnum á henni hehe þá var ég orðin allt of sein og ætlaði að spretta upp úr rúminu, en viti menn. ég er með harðsperrur frá helvíti. það er alveg sama um hvaða vöðva líkamans ég hugsa, ég er með harðsperrur í honum. og meira að segja í hverjum einasta hryggjarlið (vissi ekki fyrr en nú að það væri hægt) axlirnar eru að drepa mig, og því fylgir að sjálfsögðu vænn skammtur af höfuðverk, allt bakið, handleggirnir, lærin og RASSINN om my god. ég hélt ég væri að deyja. þvílíkar stunur í hvert skipti sem ég þurfti að standa upp eða setjast niður. hehehe en það góða við það er að þetta kemur af því að ég var í jóga. ég hef greinilega verið að framkvæma einhverjar æfingar, svo þetta eru góðir verkir ekki satt. svona..... maður verður að horfa á björtu hliðarnar.

birna er að velta fyrir sér af hverju hún hafi ekki verið með í þessari ferð sem ég var að rifja upp í gær. jú það er nú mjög góð skýring á því. það var nógu ands.... þröngt um okkur þrjár þó hún hefði ekki verið með líka. bíddu við hún var...... hhmmm tíu ára þarna. hehe vá hvað þetta er fljótt að líða. en hún fékk nú að fara með okkur ásmundi og ágústi vestur á ísafjörð í jarðarförina, þó svo að það hafi nú auðvitað ekki verið sama skemmtiferðin.
tónlistin sem við mæðgurnar hlustuðum á, held ég að hafi alveg ábyggilega verið sú sem seinna varð þekkt undir nafninu tregasöngvar mundu. þetta voru þvílík eðallög allt saman, m.a. pípan sem er nú miklu uppáhaldi hjá okkur. bíddu hvernig er það, tókum við ekki pípuna á diskinum sem við "gáfum út" í fyrra hehehe. það hlýtur eiginlega að vera. ég held nú samt að þetta hafi verið fyrir þann tíma sem að drottinn er minn hirðir komst á topp tíu hjá okkur. annars hefði það nú verið vel við hæfi að hita upp með jarðarfarartónlistinni. hehe. hefðum svo geta tekið allt eins og blómstrið eina og fleiri góða. talandi um jarðarfarir, þá skrapp faðir minn inn á ísajförð í síðustu viku, fór í jarðarförina hans jenna mark. hann hringdi svo í mömmu úr erfidrykkjunni, og það var líka svona rosalega gaman. hann sagði að þegar hann mætti í kirkjuna, þá hafi hann haldið að hann væri komin á ball, því þar var tekið á móti fólki með harmonikkuspili, gott ef ekki gömul sjómannalög. svo var mamma bara í erfidrykkjunni svona í beinni. síminn var bara látinn ganga svo hún gæti nú talað við alla, og ekki misst af neinu.

annars verð ég að éta ofan í mig aftur þessar yfirlýsingar mínar með kökurnar. jú ostakakan er enn hálfkláruð inn í íspák, en súkkulaði kakan ljóta, hún er búin. svo sagði ágúst við mig í morgun þegar hann mændi á tómann diskinn undan kökunni: mamma ertu til í að gera þessa köku aftur. hún er rosalega góð. ég sem hélt að ég gæti treyst því að aðalsúkkulaðikökudrengurinn á landinu myndi vera sammála mér í því að það væri ekkert sem kæmi í staðinn fyrir betty crocker. ég varð fyrir alveg gífurlegum vonbrigðum með þetta. sé fram á að þurfa að baka blessaða kökuna fyrir ferminguna. mér finnst eins og ég sé að svíkja gamlan fjölskylduvin fyrirgefðu betty mín, en gulrótarkakan verður þín áfram.

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home