well well. þurfti ég ekki endilega að sofna með honum arnari áðan, hehe reyndar sofnaði ég á undan honum, og ágúst var úti að leika sér, hvurslags móðir er maður eiginlega. huh. ergo, nú er ég glaðvakandi og kem áræðanlega ekkert til með að sofna fyrr en mjög seint. arrgghh

við ágúst erum enn að reyna að myrða þessar vörtur sem við erum með. þvílík þrautsegja í þessum kvikindum. það er búið að frysta x 2 setja haug af eitri á þær, og nú var einhver önnur tegund af eitri borin á þær. ég verð nú að viðurkenna að mig er nú farið að svíða aðeins í fótinn. er búin að vera að reyna að telja ágústi trú um að þetta sé ekkert vont, nei nei farðu bara að sofa. hehe svo finn ég hvernig þetta smýgur inn í fótinn á mér. annars beið ég bara eftir að læknirinn myndi skera af mér tána við öxl. ágúst var svo áhugasamur um þetta þegar hann (læknirinn) var með skurðhnífinn að skera í fíflið sem ég er að reyna að losna við (vörturnar) að hann var alltaf að hrista bekkinn og komin með nefið á milli hnífs og táar. ég var afskaplega fegin að losna út úr læknastofunni aftur, með allar tærnar á mér enn, ágúst með nefið á sínum stað og vonandi við nokkrum vörtum fátækari. það hins vegar á eftir að koma í ljós.