við fyrsta hanagal......

ég veit ekki hvað það er með mig og að vakna alltaf klukkan fimm. þetta er nú frekar skítt finnst mér. væri svo sem í lagi ef ég væri að fara að sofa kl níu á kvöldin alltaf en nei þó ég sofni ekki fyrr en upp úr tvö þá skal ég vakna kl fimm. að vísu tekst mér nú lang oftast með mikilli þrjósku að berja mig niður aftur, en það er þá ekki nema bara til að verða fúl þegar að klukkan hringir svo nokkrum mínútum seinna. að vísu er engin klukka sem hringir í dag. arnar verður heima þannig að við bara vöknum i rólegheitunum og svo ætlar hann að fara til pabba. jæja best að reyna að berja sig niður aftur.....