Það er engin smá rigning úti. Ég sem var loksins tilbúin til að taka upp pensilinn og bera á pallinn. not. það er einhvern vegin þannig að framkvæmdagleðin er alveg að fara með mann. Það vantar ekki verkefnin, en svo gerist bara ekkert. En þar sem þetta er síðasti dagurinn sem ég er 32 ára þá ætla ég ekki að vera með neitt væl. Ég er sannfærð um það að vikuna fyrir og eftir afmælisdaginn þá eigi maður bara að sitja og leika sér, og njóta þess að vera 32 ára og svo að njóta þess að vera 33 ára. Nú er hann Ágúst að fara á General prufu í fimleikunum. Það er vorsýning á morgun hjá honum. Það verður nú gaman að fylgjast með því.