.comment-link {margin-left:.6em;}

í dagsins önn...........

hugleiðingar mínar

föstudagur, júlí 01, 2005

þá erum við loks á áfangastað. pési og þeir vita ekkert um það. hér er planið það er ekki beisið, ég læðist inn og þú umkringir pleisið......

nú hefur nú ýmislegt drifið á daga mína síðan síðast, þó það sé ekki langt síðan síðast. fyrst ber að telja tónleikana sem voru náttúrulega eins og gefur að skilja með eindæmum góðir og skemmtilegir. og kann ég þeim félugum bestu þakkir fyrir komuna. mér finnst samt alveg merkilegt hvað fólk getur verið skapstyggt (hehe kemur úr hörðustu átt ég veit það) en þarna var strákur (á aldur við mig... sem sagt bara kornungur) sem var greinilega the most fan ever. hann var gersamlega að missa sig áður en tónleikarnir byrjuðu. við vorum auðvitað eins og lög gera ráð fyrir svo til fremst hehe bara einhverjir 2-3 sem náðu að troða sér fyrir framan, en það sem ég er að reyna að segja að þegar maður ætlar ´ser að vera framarlega þá gerir maður bara ráð fyrir því að það verði troðningur. neinei... nema þessi strákur hann eyddi helmingnum af tónleikunum í að bölva fólkinu í kringum sig... mikið fannst mér það leiðinlegt fyrir hans hönd. en ég allavega skemmti mér konunglega, söng hástöfum, og held ég hafi aldrei á ævinni verið svona sveitt... ekki einu sinni eftir tónleikana í fyrra, en maður er nú svo sem fljótur að gleyma svoleiðis smáatriðum.

en ok eftir tónleikana var komin tími til að pakka niður. ekki náðist nú að gera allt sem ég ætlaði mér eins og að setja tónlistina á spilarannn og raka á mér fæturna en huh maður getur nú ekki allt. fékk mér kríu í tvo tíma og svo kom sigga sys og skutlaðist með mig út á völl. oohhh mér finnst alltaf jafn gaman að ferðast. það er ekki til neitt skemmtilegra. flaug sumsé til amsterdam, mikið djöfull er þetta stór flugvöllur, fyrst hélt ég að vélin ætlaði aldrei að leggja að, hvort hún ætlaði hreinlega að keyra með okkur heim aftur, og svo hélt ég að ég yrði aldrei komin alla leið í gegnum bygginguna. en allt hafðist þetta að lokum. þá var að finna lestina, skrönglast um borð í hana og sitja þar í tvo og hálfan tíma, til brussel centrum en þar tók hann jakob falur elskulegur á móti mér og lóðsaði mig í undergroundið þar sem vigdís tók svo á móti mer á endastöð og keyrði mig restina af leiðinni. sem gerðist uþb 12 tímum eftir að ég lagði af stað að heiman.

hér voru svo að sjálfsögðu höfðinglegar móttökur, enda ekki við öðru að búast af þessu eðalfólki. önnur frænka (jakobs í þessu tilfelli) átti nú leið um brussel líka og var í mat. þetta hefur sum sé verið hins besta skemmtun, og nú er ég orðin pínulítið lúin. aahhh var rosalega notalegt þegar ég gat lagst upp í og komin með tölvuna í fangið og nettengingu.. mmmmmm nú sef ég vel :)

until next time..... take care!!!!

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home