nenni ekki að þaga lengur

eftir að hafa verið heima í gær og fyrradag og reynt að þaga eftir bestu getu, hef ég núna formlega gefist upp á þeirri aðferð, og er farin að hrella sjúklingana og samstarfsfólk mitt á nýjan leik. annars koma strákarnir mínir til mín á eftir og við ætlum að fara saman í strætó upp á akranes og vinna. tökum bakvakt eina nótt svo stelpurnar geti farið að djamma. það verður örugglega bara notalegt að kúra saman þar, horfum á sjónvarpið og lesum kannski bók, förum út að labba, getum sínt arnari leikskólann sem ágúst var á þegar hann var lítill og svona. stemming.

strætó seinn og röddin farin

þetta var nú meiri strætóferðin hjá mér í morgun. ég fór auðvitað úr tvistinum í hamraborginni og ásin var auðvitað seinn að vanda, en hey... það eru ekki allir svona umhverfisvænir eins og ég og taka strætó þannig að það er bara bílaröð svo langt sem augað eygði og strætó jafn fastur og hinir bílarnir. þannig að það er ekkert við því að gera nema að bíða bara eftir vagninum. hann var meira að segja það seinn að það var komin annar tvistur á undan honum, en ég bara brosti mínu blíðasta þegar minn kom og trítlaði um borð. biðin var hinsvegar frekar erfið svona fyrir minn smekk. það var leiðindadrulluveður, brjálað rok og svo kom þessi líka úrhellisrigning þannig að maður varð vel blautur á stuttum tíma. mér varð því skítkalt og frekar sjoppuleg þegar ég svo loksins eftir langa mæðu kom, allt of seint í vinnuna. fattaði þegar þangað kom að ég hafði tínt röddinni einhversstaðar í morgun eða nótt og ég er ekki frá því að þegar mér varð loksins heitt aftur að þá hafi ég fengið hita. hummmm.... en það er einn sjúklingur eftir enn, svo fæ ég kannski að stelast heim.