.comment-link {margin-left:.6em;}

í dagsins önn...........

hugleiðingar mínar

laugardagur, júlí 02, 2005

wow hvað ég gat sofið mikið, og það var svooo gott. fórum svo í dag í bæinn og röltum um grand plaza og skoðuðum manikinn piss. og þvílíkur fjöldi af súkkilaðibúðum... maður minn lifandi, ég þurfti oft að slá á puttana á mér. þetta er svona molar sem maður verður að hafa næði geta notið hvers bita sem maður tekur. mmmmmmmmmmmm ætla að kaupa mér eitthvað svona :) algjört möst.
notalegasta kvöld svo bara hérna heima, horfa á life 8 og hfa það huggulegt. en nú held ég að sé ´tími fyrir mig að lúra svolítið, ef ég ætla ekki að sofa til hádegis á morgun líka.

föstudagur, júlí 01, 2005

þá erum við loks á áfangastað. pési og þeir vita ekkert um það. hér er planið það er ekki beisið, ég læðist inn og þú umkringir pleisið......

nú hefur nú ýmislegt drifið á daga mína síðan síðast, þó það sé ekki langt síðan síðast. fyrst ber að telja tónleikana sem voru náttúrulega eins og gefur að skilja með eindæmum góðir og skemmtilegir. og kann ég þeim félugum bestu þakkir fyrir komuna. mér finnst samt alveg merkilegt hvað fólk getur verið skapstyggt (hehe kemur úr hörðustu átt ég veit það) en þarna var strákur (á aldur við mig... sem sagt bara kornungur) sem var greinilega the most fan ever. hann var gersamlega að missa sig áður en tónleikarnir byrjuðu. við vorum auðvitað eins og lög gera ráð fyrir svo til fremst hehe bara einhverjir 2-3 sem náðu að troða sér fyrir framan, en það sem ég er að reyna að segja að þegar maður ætlar ´ser að vera framarlega þá gerir maður bara ráð fyrir því að það verði troðningur. neinei... nema þessi strákur hann eyddi helmingnum af tónleikunum í að bölva fólkinu í kringum sig... mikið fannst mér það leiðinlegt fyrir hans hönd. en ég allavega skemmti mér konunglega, söng hástöfum, og held ég hafi aldrei á ævinni verið svona sveitt... ekki einu sinni eftir tónleikana í fyrra, en maður er nú svo sem fljótur að gleyma svoleiðis smáatriðum.

en ok eftir tónleikana var komin tími til að pakka niður. ekki náðist nú að gera allt sem ég ætlaði mér eins og að setja tónlistina á spilarannn og raka á mér fæturna en huh maður getur nú ekki allt. fékk mér kríu í tvo tíma og svo kom sigga sys og skutlaðist með mig út á völl. oohhh mér finnst alltaf jafn gaman að ferðast. það er ekki til neitt skemmtilegra. flaug sumsé til amsterdam, mikið djöfull er þetta stór flugvöllur, fyrst hélt ég að vélin ætlaði aldrei að leggja að, hvort hún ætlaði hreinlega að keyra með okkur heim aftur, og svo hélt ég að ég yrði aldrei komin alla leið í gegnum bygginguna. en allt hafðist þetta að lokum. þá var að finna lestina, skrönglast um borð í hana og sitja þar í tvo og hálfan tíma, til brussel centrum en þar tók hann jakob falur elskulegur á móti mér og lóðsaði mig í undergroundið þar sem vigdís tók svo á móti mer á endastöð og keyrði mig restina af leiðinni. sem gerðist uþb 12 tímum eftir að ég lagði af stað að heiman.

hér voru svo að sjálfsögðu höfðinglegar móttökur, enda ekki við öðru að búast af þessu eðalfólki. önnur frænka (jakobs í þessu tilfelli) átti nú leið um brussel líka og var í mat. þetta hefur sum sé verið hins besta skemmtun, og nú er ég orðin pínulítið lúin. aahhh var rosalega notalegt þegar ég gat lagst upp í og komin með tölvuna í fangið og nettengingu.. mmmmmm nú sef ég vel :)

until next time..... take care!!!!

miðvikudagur, júní 29, 2005

eins og sumum sem mig þekkja kemur kannski ekki á óvart, (flókin setning) þá er ég í stjórn starfsmannafélags vinnustaðar míns. þar sem ég hef nú aldrei getað sleppt því að skipta mér af ef einhver hyggst skemmta sér á einhvern hátt. við höfum nú, þó ég segi sjálf frá, staðið okkur með miklum ágætum í þessu starfi, allavega bjóðum við okkur alltaf fram aftur og engum dettur í hug að svo mikið sem reyna að stelast í sætin okkar þar. í fyrra sumsé duttum við niður á þessa brilljant hugmynd af hafa fjölskylduhátíð í guðmundarlundi nokkrum hér í bæ. þessi lundur er auðvitað bara tóm snilld. hann er í eigu skógræktarfélags kópavogs og hægt er að fá hann út af fyrir sig í svona ýmsar uppákomur (gegn vægu gjaldi) eða bara droppa við og fá sér göngu eða leika við börnin. við rótgrónir kópavogsbúar megum held ég bara vera nokkuð ánægð með þennan lund okkar. hann er nokkuð vel falinn og ekki svo margir sem vita af honum, sem er auðvitað ákveðinn kostur, því þá er auðveldara að komast að og maður þarf ekki að berja frá sér fólkið.

ástæðan fyrir því að ég er að tjá mig um þennan lund að við skipulögðum sumsé aftur svona fjölskylduferð í lundinn góða. og eins og alltaf þegar við skipuleggjum eitthvað höfðum við veðurguðina með í för þannig að upp úr fimm þegar við mættum þá fór sólin að skína og fólk geymdi pollagallana í bílnum og tók með sér teppi og fækkaði fötum. það var farið í leiki og kveikt í kolunum og grillaðar pylsur og allt var hið huggulegasta að sjálfsögðu, enda eðalfólk á ferð. um það bil sem allir voru ´búnir að fá nægju sína í mat og leik þá komu nokkrir rigningardropar þannig að við skunduðum heim á leið. það er ekki einleikið hvað við erum alltaf heppin með veður.... :D

svo var bara brunað í sundlaugina góðu og synt (fór í kapp við róbert, en hann var svo lengi í sturtunni að ég var búin með sex ferðir þegar hann kom ofaní... hehe svo er verið að segja að kvenfólk sé lengi í sturtu huh) og svamlað, spjallað og flissað í góðan tíma, eða allt þar til maður var komin með þessa fínu rúsínuputta og tær. við vorum búin að bera sundlauginni svo góð orð að bylgja sá sér ekki fært annað en að prófa gripinn og mætti í pottinn. nú verður hún vonandi fastagestur með okkur hinum. alltaf gott að hafa félagsskap í pottinum.

en nú get ég farið að sofa með góðri samvisku. búin að afreka nokkuð í dag. vantar að vísu hjálp við að koma speglinum sem ég keypti upp á vegg... auglýsi hér með eftir aðstoð. svo eru það bara tónleikarnir annaðkvöld og flug á föstudaginn.... :D

þriðjudagur, júní 28, 2005

í gegnum tíðina hafa ýmsir vel meinandi einstaklingar verið að tuða í manni að maður verði nú að hreyfa sig og bla bla bla. jú jú ég svo sem jánka alltaf, jú það væri nú betra að hreyfa sig og borða hollan mat og jarí jarí jar. en geri aldrei neitt í því. núna undanfarið er ég hins vegar búin að tölta hérna nokkra hringi um reiðstíga bæjarins og/eða farið í sund. mér til mikillar ánægju og yndisauka. hef jafnvel dottið um félagsskap í sundlauginni mér til enn meiri ánægju. en hvað um það. hún systir mín elskuleg var eitthvað að tala um að hún og meinvill væri í einhverju ratleikjaveseni í hafnarfirði. þetta væri rosagaman og hvort ég vildi ekki koma með næsta þriðjudag þegar þær ætluðu að fara næsta rúnt. jú ég ákvað að slá til. gæti nú ekki verið svo mikið mál að rölta um hafnarfjörðinn, og ef ég þekkti þær rétt þá væri nú ekkert endilega verið að hlaupa við fót og kannski talað aðeins líka. nú systirin hringir og ítrekar boðið núna seinni part dags og þegar nær dró fór ég nú að finna strigaskóna og hafði nú rænu á að fara úr dagsdaglegu fötunum (þeas efri partinum, lét nú gallabuxurnar bara lafa) og í íþróttamannslegra outfit og svo norsku prjónapeysuna mína utanyfir. nokkuð ánægð með mig þegar ég skutlaði mér hérna í lyftuna og beið eftir að verða sótt.

ég skutlaði mér inn í leigubílinn, nokkuð ánægð með mig ennþá yfir að vera nú að drífa mig og við brunuðum að ná í hafnfirðinginn innflutta og svo var stefnan tekin á kaldársel (ég sem hélt ég væri að fara að tölta í hellisgerðinu eða eitthvað svona huggulegt) þar dróu þær upp myndavélar, gps tæki, og kort þar sem búið var að merkja inn einhverja krossa og var hugmyndin að finna það sem var merkt númer 4. út úr bílnum, löbbuðum örfáa metra og staðurinn hreinlega öskraði á okkur þetta var svo áberandi (n.b. þær höfðu verið búnar að leita áður en ekki fundið hehehe skil ekki hvernig það er hægt en so...) þá auðvitað fylltumst við miklum eldmóði og vildum finna meira. fundum þarna eftir smá rölt númer 5. hehe og þvilík hamingja. vorum búnar að þramma einhvern hálftíma þegar ég fann það á bak við stein og rak upp mikið fagnaðaröskur hehe... þarf ekki mikið til að gleðja mann.... hoppaði um eins og barn á jólunum. ekki gátum við nú hætt eftir bara hálftíma göngu þannig að áfram var þrammað. næst var það hundraðmetrahellir. tók nú góða stund að finna kvikindið. ég var farin að hugsa að einhverjir leiðindapésar hefðu verið að reyna að vera sniðugir og tekið helvítis merkið, en hljóp eins og fjallageit um svæðið þar til ég hvarf ofan í jörðina og aftur heyrðust mikil gleðihróp í mér. eennnnn þá fór að rigna. á örfáum augnablikum varð ég blaut inn að beini. sá ekki út úr augum, en áfram héldum við. áttum bara einn stað eftir á þessu svæði. við þrömmuðum og skreiddumst til skiptis í gegnum mistorfært grjót, mosa, gjótur, og sprungur, hóla og hæðir, og heilu skógana (engin okkar neitt voðalega há í loftinu þannig að þetta eru skógar í okkar augum) en það var alveg sama hvað við gerðum helvítis rauði hellirinn er ekki á svæðinu. ég var orðin sannfærð um að einhver bévaður húmoristinn hefði ekki látið sér nægja að stela spjaldinu með lausnarorðinu heldur hefði tekið helvítis hellinn líka. ég endanum, og mér er meinilla við að viðurkenna það, gáfumst við upp. þá vorum við búnar að labba í næstum þrjá tíma í gegnum urð og grjót upp í mót, ekkert nema urð og grjót, klífa skriður, skríða kletta, velta niður vera að detta.... úpps nú er ég aðeins að missa mig. þá var ekkert annað að gera enn að reyna að finna bílinn aftur. við búnar að labba í endalausa hringi (verður fróðlegt að sjá leiðina okkar á gps-inu).... af stað var haldið.. bíllinn loksins í sjónmáli... ég var forystusauðurinn og þar sem ég hafði eitthvað ógurlega mikilvægt til málanna að leggja í umræðuefninu sem var í gangi (man ekki fyrir mitt litla líf hvað það var) dró ég djúpt inn andann í gegnum munninn og snéri mér við. í því flýgur þetta flugukvikindi upp í mig og beint ofaní lungu. allavega vel áleiðis þangað, því þvílík hóstaköst og læti hafa aldrei heyrst í sveitum hafnarfjarðar. ég sá hana alveg fyrir mér vera berjast um í raddböndunum mínum, búin að flækja vængina vel og vandlega í þeim..... assgotans ári var þetta óþæginlegt. ég hef aldrei verið mikill pödduaðdáandi, og það skánaði ekkert við þetta. ég vil fá að ráða mínum mat sjálf takk fyrir. næst ætla ég að hafa með mér nesti og sleppa flugunum takk.

þá eru strákarnir mínir lagðir af stað í mikinn leiðangur. ferðinni er heitið til kanarí, og var mikill spenningur í þeirra herbúðum áðan, þegar ég fór að kveðja þá. svei mér ef ég varð ekki bara hálf meir við þetta, (snökkt) en á sama tíma er ég að sjálfsögðu afskaplega glöð fyrir þeirra hönd að fá að fara. bara vona að þeir skemmti sér vel og hafi það gott :D

mánudagur, júní 27, 2005

jæja, þá er enn ein vikan gengin í garð, og ég get farið að telja niður til föstudags. hefði nú ekkert á móti því að hafa ferðafélaga í lundúnum. en ég heilsa þá bara upp á betu, hún hlýtur að bjóða mér í kaffi til sín. hummmm hvað á maður nú annars að gera af sér á þessum drottins degi... fara í sund, kemur sterkt inn, eehhh taka til kemur ekki eins sterkt inn. liggja í sófanum og lesa bók... hljómar nú alltaf vel. en eitt er víst.. ég ætla ekki að horfa á star wars. nú eru strákarnir farnir til pabba síns og það er star wars frí hjá mér næstu tvær vikurnar.