.comment-link {margin-left:.6em;}

í dagsins önn...........

hugleiðingar mínar

fimmtudagur, maí 24, 2007

búin að hneppa

mér til mikillar gleði er ég farin að geta hneppt að mér gallabuxunum aftur og er að ná upp mínu fyrra þreki, það var nú ekki það mikið fyrir að ég mætti við því að missa það eitthvað. þannig að núna er það bara að vinna og vera heima til skiptis. en sit ég uppi með bílinn minn. veit ekki hvernig ég á að losna við kvikindið.

mánudagur, maí 21, 2007

loftur skal hann heita

ég minni sjálfa mig ískyggilega mikið á sumarið 1995 og 2000 en á þessum árstíma þessi ár var ég komin um 7 mán á leið. þeir sem muna eftir mér á þessum árum geta þá ímyndað sér hvernig ég lít út núna...... bara nokkrum árum eldri. ég kjaga eins og kona sem er mjög slæm af grindargliðnun, ég get ekki hneppt að mér buxum, ég er andstutt.... það eina sem vantar eru hreyfingarnar í afkvæminu.....

ég held að læknarnir hafi gleymt að tappa af mér loftinu aftur. það góða við þetta er að ef ég færi í sund núna, þá er engin hætta á drukknun því ég myndi fljóta eins og korktappi með bumbuna upp í loftið. en maginn hlýtur nú að fara að hjaðna bráðum... ég fór í smá göngutúra í dag... var að vísu alveg búin eftir þá en nú verður maður bara að fara snemma að sofa og drífa sig í vinnu á morgun......

sunnudagur, maí 20, 2007

nærri dauð, en komin heim

jæja ég er komin heim, tveimur dögum á eftir áætlun. aðgerðin gekk vel. kom ekkert fram sem getur útskýrt þessa verki mína, en það var tekin hluti af hæ eggjaleiðaranum þar sem það var einhver þykknun í honum. það kemur ekki svar úr því fyrr en eftir svona tíu daga. nú þegar ég svo vaknaði þá fékk ég þessi fínu verkjalyf í æð, og ætlaði nú aldeilis að hafa það notalegt. en nei takk.... ég fékk bráðaofnæmi fyrir þeim. þetta var orðið eins og í dr house fullt af læknum og hjúkkum búin að raða ser í kringum rúmið mitt og allir að hugsa.. .hummm hvað ætli sé að henni... og á meðan var ég eldrauð í framan.... .blóðþrýstingurinn farinn upp úr öllu.... klæjaði eins og geðsjúklingi, með öndunarerfiðleika.... svo var byrjað að dæla í mig lyfjum til að draga úr þessu. þetta var nú kannski ekki það versta... heldur það að það eina sem kom til greina að ég hefði fengið ofnæmi fyrir var verkjalyfin.... og hvað gerist þá.... engin þorir að gefa mér neitt sterkara en panodil, hefðu alveg eins getað gefið mér smarties.

en svo loksins seint í gærkvöldi þá fékk ég íbúfen, og allt ready ef ske kynni að ég ætlaði að fara að fá ofnæmi fyrir því, en það var auðvitað allt í góðu lagi. þannig að ég fékk að fara heim núna um hádegið...tæpum tveimur sólarhringum á eftir áætlun.

en ég hef sem sagt lærði það að það er ekki gott að láta skera þrjú göt á magann á ser og fá ekki verkjalyf eftir að maður vaknar.....