.comment-link {margin-left:.6em;}

í dagsins önn...........

hugleiðingar mínar

laugardagur, júní 12, 2004

þetta var nú meiri dagurinn. ég fór til mundu og auðvitað var mamma þar. við fórum svo í pollagallaleiðangur, fyrir þessi útivinnandi börn hennar, því það var búið að spá einhverri grenjandi rigningu fram á miðvikudag (sem btw var búið að breyta núna rétt áðan). einhvern vegin þróaðist þessi ferð yfir í tóman fíflaskap hjá okkur, endalaust fliss í bílnum (ég var sem sagt bílstjóri og dró þær nauðugar í bíltúr). við mamma enduðum svo að sjálfsögðu með að borða hjá þeim, og kvöldið endaði svo í einu hryllilegu hláturskasti. úff ef ég fæ ekki harðsperrur í magann á morgun...... fórum auðvitað í kjölfarið að rifja upp gömul álíka atvik, og þar ber auðvitað alltaf fyrst á góma þegar ég sparkaði næstum í andlitið á gamla kallinum í lyftunni á sjúkrahúsinu fyrir nokkrum árum síðan. sú saga stendur að sjálfsögðu alltaf fyrir sínu.

nú er ég sem sagt komin heim, dauðuppgefin eftir lætin í næsta húsi við mig. á maður þá ekki bara að fara að horfa á mynd......

föstudagur, júní 11, 2004

jú jú harpa bleika er alveg að gera sig. fór sem sagt með bleika naglalakkið, í bleikum sokkum og bleikum bol í vinnuna. var nú á báðum áttum með bolinn, því hann er svo svakalega fleginn að ég hefði allt eins getað verið bara á haldaranum. en hvað gerir maður ekki til að falla inn í munstrið. þetta heppnaðist sem sagt alveg ljómandi vel. vel flestir mættu í einhverju bleiku, sumir sögðust vera í bleikum nærfötum, en við létum nú vera að athuga það neitt nánar. tókum það bara trúanlegt í þetta skiptið.

og btw. ég er víst blönk þó svo að ég nenni ekki að fara til keflavíkur. fuss. ég fer upp á akranes í staðinn að vinna. hún er bara í fýlu við mig af því ég gat ekki unnið um páskana því þá var ég í lundúnum. glætan að maður sleppi því.

fimmtudagur, júní 10, 2004

á morgun er bleikur dagur í vinnunni. hugmyndin var góð þangað til ég fór að reyna að finna eitthvað bleikt. hljóp til mundu, og birna greyið gerði sitt besta, en við erum ekki alveg heldur með sama vaxtalagið hehe. ég hafði ekki tekið eftir´því áður. endaði nú samt sem áður með alveg svaðalega bleikt naglalakk, ég er viss um að ég fæ martröð í nótt vegna þessa. svo pikka ég á tölvuna eins og ég sé eitthvað fötluð. ég meina, lakkið er löngu orðið þurrt og allt. en ég einhvern vegin get ekki notað hendurnar eins og venjulega. hehe verð bara að setja á mig vettlinga þangað til ég er komin í vinnuna.

þriðjudagur, júní 08, 2004

andinn hefur yfirgefið mig. ég veit ekki af hverju eða hvert hann fór, en það bólar ekkert á honum og hefur ekki gert í nokkurn tíma. kannski hef ég gleymt honum á akranesi, get þá kannski fundið hann aftur á sunnudaginn ef ég skutlast uppeftir í nokkra klukkutíma. man samt ekki einu sinni hvort hann var með mér þar. man bara eftir þessu leiðinlega lyklaborði þeirra, sem b.t.w. ég benti gróu á að væri fyrir neðan allar hellur. þetta er eins og að þurfa að höggva stafina í grjót.

annars er ég að mestu búin að horfa á myndir, misgóðar að vísu. independ.... day the cell, almost famous, stuck on you og i am sam svo eitthvað sé nefnt. ég er sem sagt að vinna upp hvítasunnuhelgina þar sem engar myndir voru með í för eins og fram hefur komið.

lilja er ekki enn komin í vinnu. hún er í svíþjóð núna, með fjölskyldunni og ég vona að þau skemmti sér vel. það er alltaf verið að reyna að telja mér trú um að það sé svo gott að vera í svíþjóð, kannski hún geti tekið undir það..... ætti maður kannski að fara að leggja land undir fót. nje ég held ekki. held það væri ekkert skárra annarsstaðar. það er þetta með grasið sem virðist alltaf vera grænna hinum megin, svo er þetta bara allt sama sprettan, þarf jafnvel bara að slá oftar græna grasið.

ástæðan fyrir þessu tali um græn grös er sem sagt sú að ég var að skoða greiðsluseðilinn frá íbúðalánasjóði. greiðsla 5 af 478. hrollur. ég má ekki til þess hugsa hvað ég verð orðin gömul eftir 473 mánuði. þá kem ég til með að sitja enn á þessum svefnsófa sem er ekki gerður til að sitja í hann er svo óþæginlegur, og pikka á tölvuna mína, (verð nú vonandi búin að versla mér nýja, annars verður ekkert til að pikka á). drengirnir verða nú vonandi búnir að verða sér úti um eigin heimili, jafnvel konu og börn, ég vona það allavega því ekki fara þeir að sofa uppí hjá mér um ókomna tíð. jei hvað ég hlakka til þegar greiðsla 478 af 478 rennur upp, og ég get kannski átt afgang um mánaðarmót. je ræt.